Vandaag verloren wij een grote vriend, een grote makker en een grote stille kracht achter ons festival: Maurice Dorssers.
Triest nieuws mama, heel triest zelfs. Maurice is er niet meer. En we zijn er kapot van. Als er iemand – bijna een kwart eeuw lang in alle stilte – steeds op de achtergrond aan de knoppen achter van ons festival Mama’s Pride stond: was Maurice dat wel. Ongelooflijk geliefd; doch never en ook echt nooit (!) op de voorgrond. Een stil water. Met een heel groot hart voor MMP.
Maurice. Hij is/was/blijft voor ons een ongelooflijke kracht, een altijd snoeiharde werker en ook – en zo gaan we hem ook voor altijd herinneren – een superfijn bescheiden mens.
Nog es, zonder hem was er nooit een Mama’s Pride geweest mama. Verdomme Maurice; wij gaan – jou – Maurice Dorssers heel hard missen. Dikke knuf en ferme hug voor al jouw geliefden. Rust zacht grote lieve vriend. Rust zacht.
